სამშენებლო სამართლის ექსპერტის, უჩა ზაქაშვილის ინფორმაციით, სამშენებლო ბაზარზე ხშირია პრაქტიკა, როდესაც წინარე ნასყიდობის ხელშეკრულების გაფორმება გარკვეული სამართლებრივი მოთხოვნის დაცვის გარეშე ხდება.
როგორც გადაცემა "ბიზნესპარტნიორთან" უჩა ზაქაშვილი აღნიშნავს, პრაქტიკაში მსგავსი ხელშეკრულებები ნახევრად იურიდიული შეთანხმების ფორმას ატარებს, რადგან სამართლებრივი ასპექტი დაცული არ არის - შესაბამისად, რეგისტრაციას არსად ექვემდებარება.
"სახელწოდება შეიძლება, ნამდვილად იყოს - წინარე ნასყიდობის ხელშეკრულება, თუმცა აღნიშნული ხელშეკრულებისთვის კანონმდებლობით დადგენილ სტანდარტებს არ აკმაყოფილებდეს. პირველ რიგში, იგულისხმება, რომ მოქმედი კანონმდებლობით მსგავსი ხელშეკრულების გაფორმება შესაძლებელია, თუმცა აუცილებლად ნოტარიული წესით უნდა იყოს გაფორმებული, დადასტურებული. შემიძლია გითხრათ, რომ პრაქტიკაში 90%-ზე მეტ შემთხვევაში ეს ყველაფერი არ ხდება. ასევე სამართლებრივ დეტალებში, რომ შევიდეთ ხშირად სადავოა საერთოდ მსგავს ხელშეკრულებას რა ჰქვია", - აცხადებს სამშენებლო სამართლის ექსპერტი.
სექტორის წარმომადგენელი პრობლემატური თემის შესახებ დეტალურად საუბრობს და ხაზს უსვამს, რომ მოქმედი კანონმდებლობით, უძრავი ქონების ნასყიდობის ხელშეკრულება სავალდებულო ფორმის დაცულ ხელშეკრულებად, რომ ჩაითვალოს,აუცილებლად დადასტურებული (ნოტარიუსთან) უნდა იყოს.
"ხშირია შემთხვევები, როდესაც დეველოპერს განვადების ნასყიდობის მოთხოვნით მიმართავენ. მსგავს პირობებს, თუ დეველოპერი დათანხმდება, რომ ხელშეკრულებას ხელი ნოტარიულად მოაწეროს, შემდეგ საჯარო რეესტრში დაარეგისტრიროს და მყიდველი საკუთარი ვალდებულების შესრულებას ვერ შეძლებს, ასეთ შემთხვევაში დეველოპერი რისკის ქვეშაა. კერძოდ სხვადასხვა, სასამართლო დავების წარმოება დასჭირდება, დაეხარჯება ფული და ა.შ", - აცხადებს უჩა ზაქაშვილი.
